LEVEN

IN DE NAAM VAN

DE VADER, DE ZOON, EN DE HEILIGE GEEST

Het feest van de Heilige Drie-eenheid, dat gevierd wordt in het eerste weekend na Pinksteren, wordt soms ook Drievuldigheid genoemd. Het is het mysterie van de éne God in Drie Personen: God de Vader, God de Zoon, en God de Heilige Geest. Nadat we met Pasen de Verrijzenis van Christus hebben gevierd, met Hemelvaart zijn opstijgen naar de Hemel en met Pinksteren het neerdalen van de Heilige Geest, is dit feest het hoogtepunt waarin alle Drie in de éne God gevierd wordt.

Toch is Drievuldigheidszondag geen feestdag voor God, God heeft geen apart feest, aldus Kees Waaijman. Het gaat erom hoe het verrijzen van Christus, zijn hemelvaart, en het neerdalen van zijn Geest doorwerkt in ons eigen leven. Enerzijds heb je de mystieke ervaring, en anderzijds de mystieke weg, het spoor dat de ervaring nalaat in ons denken, willen, herinneren, voelen en handelen.

Hoe werkt Gods Drie-eenheid door in onze eigen eenheid van geest, ziel, en lichaam? Heel het leven van christenen voltrekt zich in de Naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest. Bij de doop, het mét Jezus bidden van het Onze Vader, het slaan van een kruisteken, het daadwerkelijk deelnemen aan de liturgie, het ontvangen van de communie worden wij als het ware opgenomen in Gods Drie-eenheid, en worden wij de persoon die wij in Gods ogen zijn. Een persoon waarin geest, ziel, en lichaam innig met elkaar verbonden zijn ... Mensen uit één stuk.

Sommigen denken dat je in je Godgeraaktheid gaat zweven, dat je de werkelijkheid van alledag ontvlucht. Als Gods Geest over je neerdaalt, zul je echter merken dat jij zelf steeds dieper zult indalen in de werkelijkheid van je bestaan, dat je dankzij die Geest van liefde de kwetsbaarheid en eindigheid van je bestaan onder ogen kunt zien, dat je met volle overgave kunt leven en sterven. Dan zingt de ziel het uit: Jij, die ons wezen vormt, ons schild, hoe wonderlijk ben Jij met ons verweven …

GEDACHTEN OVER DE DRIE-EENHEID

Mijn gedachte over de Drie-eenheid. Jezus zegt: ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. In Jezus zijn de Vader, de Zoon en de Geest met elkaar verenigd. De Vader als eeuwige Waarheid, oorspronkelijke, authentieke Wezenskern, Bron van het leven. De Zoon als Weg van de God naar de mens, en weg van de mens naar God. De Geest die ons doet leven uit God, en ons doet leven naar God toe. De Vader, de Zoon, en de Geest zijn één in de mensenziel, door God geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis. In het diepste van de ziel, door Eckhardt 'Godheid' genoemd, ook wel 'burchtje' of 'zielevonk', zijn God, mens, en heel de schepping één. Hier zijn God en mens zonder wijze, beeldloos, onbekleed. Hier is louter Zijn. Hier gaat de mens waar geen weg meer is. In het centrum van de ziel zijn ook de geschapen geest, de ziel, en het lichaam van de mens met elkaar verenigd. De ziel, dat is Maria als belichaming van Vrouwe Wijsheid, geschapen vóór God de wereld schiep. Maria Sophia is Onbevlekte Ontvangenis, eeuwig Maagd, niet terugbuigend op zichzelf. In haar wordt de Zoon, ontvangen van de Geest, in de mensenziel geboren. Hier wordt de mens, gedreven door de Geest 'teruggebaard' in God. Maria ontvangt ons niet alleen op aarde, maar ook in de Hemel, aangezien zij, evenals Jezus, ten hemel is opgenomen. Als wij het Onze Vader bidden, bidden wij dus niet alleen tot onze Vader, maar ook tot onze Moeder, die in de hemel zijt.